Een belangrijk moment voor mij was een wandeling die ik maakte op een strand van Koh Lanta in Thailand. Dit strand lag letterlijk bezaaid met afval. Van zowel de bewoners van het eiland als aangespoeld afval. Ik zag een plastic fles die al een lang leven op zee achter zich had. Verweerd, vol met gaten en vastgeklampt door meerdere zeedieren. Het zien van dit alles maakte me verdrietig. De druppel was de heremietkreeft, die van een plastic dop zijn nieuwe huisje gemaakt had.

Hierdoor wist ik dat ik iets wilde doen aan al dit plastic. Ik ben gaan nadenken over mijn eigen plasticgebruik, hoe ik bewuster kan leven en kan bijdragen aan een schoner milieu. Ik schaamde me omdat ik besefte dat ook ik meewerkte aan het vervuilen van onze planeet en dat mijn eigen plastic footprint te groot was. Maar hoe verklein ik deze?